Antarktyczne szelfy lodowe zapewniają podporę dla pokrywy lodowej, stabilizując przepływ ugruntowanego lodu i jego wkład w globalny poziom mórz. W ciągu ostatnich 50 lat obserwacje satelitarne concentrowały się, że szelfach lodowyche zapadających się, przerzedzających się i zanikających; jednak niewiele pomiarów koncentrowało się na zmianach w obszarze szelfu lodowego obejmujących całą Antarktydę.
W tym przypadku wykorzystujemy dane satelitarne MODIS (spektroradiometr obrazowania o umiarkowanej rozdzielczości) do pomiaru zmiany pozycji i powierzchni wycielenia szelfu lodowego na 34 szelfach lodowych na Antarktydzie w latach 2009-2019. W ciągu ostatniej dekady zmniejszenie powierzchni Półwyspu Antarktycznego (6693 km2) i Antarktydy Zachodniej (5563 km2) został przeważony przez przyrost powierzchni Antarktydy Wschodniej (3532 km2) oraz duże szelfy lodowe Rossa i Ronne-Filchnera (14 028 km2).
Największy spadek zaobserwowano na szelfie lodowym Larsen C, gdzie podczas pojedynczego wycielenia w 2017 r. utracono 5917 km2 lodu, a największy wzrost powierzchni zaobserwowano na szelfie lodowym Ronne we wschodniej Antarktydzie, gdzie stopniowy postęp w ciągu ostatniej dekady (535 km2 yr-1) doprowadziło do wzrostu powierzchni o 5889 km2 w latach 2009-2019.
Ogólnie obszar szelfu lodowego Antarktydy powiększył się o 5305 km2 od 2009 roku, z cofnięciem się 18 szelfów lodowych i zwiększeniem powierzchni 16 większych szelfów. Obserwacje pokazują, że szelfy lodowe Antarktydy zyskały 661 Gt masy lodowej w ciągu ostatniej dekady, podczas gdy poprzednie badania oszacowałoby tylko znaczną utratę lodu w tym samym okresie.
Czy te fakty będą omawiane na forum publicznym? Albo w mediach? Ciekawie będzie się dowiedzieć.